Mieszkańcy Chorzowa w zdewastowanym długoletnią wojną kraju domagali się polskiego słowa pisanego. Z pomocą bibliotekarzom przyszedł inspektor szkolny, który zarządził wśród młodzieży szkolnej zbiórkę książek. Owocem penetracji domowych zakamarków, piwnic i strychów było pozyskanie niewielkiej liczby książek, często w stanie szczątkowym, podartych. Z inicjatywy ówczesnego przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej Zygmunta Walacińskiego w sierpniu 1945 powołano Miejską Bibliotekę Publiczną. Skierowany do społeczeństwa apel sprawił, że uzyskano fundusze, które pozwoliły na zakup kilkunastu tomów. W rezultacie w końcu 1945r. biblioteka posiadała 418 tomów i 250 zarejestrowanych czytelników.
